Neurotransmitters en de ziekte van Parkinson

Disclaimer

Ik ben geen arts en ik ben geen neuroloog. De informatie over de ziekte van Parkinson op deze website is gebaseerd op mijn eigen ervaringen. Bespreek de informatie, tips en adviezen met je behandelend therapeut of arts. Je bent zelf verantwoordelijk voor wat je met de informatie doet.

Neurotransmitters en de ziekte van Parkinson

Neurotransmitters

Acetylcholine

Adrenaline = epinephrine

Neurotransmitters

Neurotransmitters zijn chemische stoffen, die worden losgelaten door neuronen in de hersenen, om andere neuronen te beÏnvloeden. Ze zorgen voor de overdracht van prikkels in de hersenen [1]. Het vermogen van de neuronen in de hersenen om een aantal neurotransmitters te fabriceren en te gebruiken, zoals serotonine, acetylcholine en de catecholaminen dopamine en norepinephrine is afhankelijk van de concentraties van zowel aminozuren als choline in de bloedsomloop. Dit is weer afhankelijk van de samenstelling van de laatste maaltijd.

Acetylcholine

Acetylcholine is een prikkelende neurotransmitter.

Adrenaline = epinephrine

Adrenaline of epinephrine is een hormoon en een neurotransmitter. Het draagt impulsen tussen zenuwcellen over. Het behoort tot de vecht/vlucht-reflex. Het versterkt de ademhalingssnelheid, verwijdt de pupillen en verhoogt het hartritme. Een sterke dosis brengt het lichaam in de hoogste staat van paraatheid. Adrenaline speelt ook een belangrijke rol bij het enthousiast reageren op een uitdaging. Mensen met langdurige stress en een verhoogde productie van adrenaline verteren hun voedsel slechter.

Adrenaline

Catecholamine

Catecholamines zijn chemische verbindingen afgeleid van het aminozuur tyrosine. Twee catecholamines, noradrenaline en dopamine werken als neurotransmitters in het centrale zenuwstelsel en als hormonen in de bloedsomloop. Adrenaline is daarnaast ook een catecholamine. Hoge catecholaminewaarden in het bloed kunnen duiden op stress.

Dopamine

Dopamine speelt een rol bij het bewegen, bij schizofrenie, bij de ziekte van Parkinson en wordt ook aangetroffen in het oog en in het neuronennetwerk vanuit de neus. Daarnaast is het een belangrijke neurotransmitter tussen de hersenen en de hypofyse, een klier ter grootte van een erwt die aan een steeltje onderaan de hersenen hangt: de substantia nigra. De hypofyse produceert dan weer hormonen die belangrijk zijn voor de groei, de sexuele ontwikkeling en andere lichaamsfuncties. Bij angst worden grote hoeveelheden dopamine afgescheiden die zorgen voor een fixatie op de bron van de vrees en het klaarmaken van de spieren voor een snelle reactie. In die zin reguleert dopamine de effecten van andere stimulerende peptiden zoals adrenaline en noradrenaline, door alertheid met concentratie te verbinden.

Dopamine is zowel een tussenproduct in de synthese van noradrenaline, als een neurotransmitter. De hersenzenuwen die dopamine bevatten, lopen volgens nauw omschreven banen. Een van de belangrijkste daarvan – de nigrostratiale baan – verbindt de substantia nigra in de middenhersenen met de basala ganglia onder de cortex. Beschadigingen van deze zenuwen, en meer specifiek van de specifieke dopaminereceptoren D2, D3 en D5, veroorzaken een tekort aan dopamine. Dat geeft verstoringen in het uiterst complexe samenspel in de doorgifte van signalen tussen zenuwcellen in de hersenen en de spieren. Het resultaat daarvan is de ziekte van Parkinson, een langzaam voortschrijdende degeneratieve ziekte met symptomen als tremor, (pijnlijke) spierstijfheid, bewegings-armoede, een starre gezichtsuitdrukking en evenwichtsproblemen. Parkinson wordt duidelijk zichtbaar, wanneer de hoeveelheid neuronen in de substantia nigra met 20 tot 30% is afgenomen. Bij een tekort van ongeveer 80% aan dopamine lijkt de patiënt een gewenste beweging niet meer te kunnen inzetten, waardoor zelfs slikproblemen kunnen ontstaan.

Dopamine komt ook voor in de zenuwbanen in het limbisch gedeelte van de hersenen. Dit staat in verband met de emotionele respons en het geheugen. Het risico op dementie is bij mensen met Parkinson twee keer zo groot als bij gezonde personen. Parkinson dementie uit zich in het moeizaam kunnen terughalen van informatie, een opvallende traagheid in denken en doen, en stemmingsstoornissen.

Verder blijkt dopamine gevoelig is voor wat dopamine auto-oxidatie (DA) heet. Dit is een proces dat vooral in oudere personen plaatsvindt. Hierbij vernietigen cytotoxische en neurotoxische quinonen en reactieve zuurstofdeeltjes de dopaminerge neuronen, die nog in de hersenen over waren. In dit proces lijkt NADH nuttig. Tevens vonden de onderzoekers dat in Parkinsonpatiënten NADH de flavoproteïne quinone oxidoreductase (NQO1) DA-quinonen kan ontgiften. De voortgang van de ziekte van Parkinson kan helaas niet worden gekeerd door uitsluitend NADH te gebruiken [7].

Vitamine B6 en magnesium zijn essentiëel voor de aanmaak van dopamine.

Er bestaat ook frequentiedraad geladen met dopamine ter ondersteuning.

L-Dopa

Substantia nigra

Endorfinen

Endorfinen zijn lichaamseigen morfines, die als neurotransmitter fungeren. Ze werken in de eerste plaats pijn-onderdrukkend, maar zorgen ook voor een gevoel van geluk of euforie. Bij een orgasme wordt het lichaam overspoelt met endorfines. Ook de roesachtige toestand die kan ontstaan na een sterke fysieke inspanning wordt gedeeltelijk veroorzaakt door het vrijkomen van endorfine. Opium en heroïne werken op dezelfde receptoren in als endorfine. De smaakervaring bij suikers, vetten en ook chocola produceert endorfinen in het lichaam. Ook liefde tussen mensen verhoogt de hoeveelheid endorfinen. Lachen stimuleert ook de aanmaak van endorfinen.

Epinephrine = adrenaline

Zie adrenaline.

Norepinephrine

Norepinephrine of noradrenaline is een catecholamine. Over het algemeen voelen mensen met te weinig noradrenaline zich depressief en mensen met een teveel aan noradrenaline euforisch, gespannen, angstig of opgewonden.

Serotonine en 5-HTP

Serotonine is een remmende neurotransmitter. Serotonine heeft invloed op stemming, zelfvertrouwen, slaap, emotie, seksuele activiteit en eetlust. Het lichaam heeft de essentiële voedingsstof tryptofaan nodig om serotonine aan te maken. Andere benodigde co-factoren die nodig zijn om serotonine aan te kunnen maken zijn:

Het langdurig gebruik van dopaminevervangende medicijnen, zoals Madopar, Carbidopa en Sinemet kan de opname van serotonine verhinderen, waardoor een serotoninetekort kan ontstaan [3]. Een chronisch tekort aan serotonine kan resulteren in Prikkelbaar Darm Syndroom (PDS), depressiviteit en/of pijnklachten. Een serotoninetekort kan worden aangetoond door het testen van urine. 5 HTP is een voedingssupplement en een voorloper van serotonine en kan helpen bij Prikkelbaar Darm Syndroom (PDS), pijnklachten en depressiviteit, veroorzaakt door een serotoninetekort [4], [5] en [6].

Serotonine kan in de hersenen alleen maar aangemaakt worden uit L-tryptofaan of 5-HTP. L-tryptofaan is een voorloper van 5-HTP, wat weer een voorloper is van serotonine. Uit onderzoek blijkt dat 5-HTP makkelijker de bloed-hersenbarrière passeert dan L-tryptofaan. Rhodiola Rosea kan een natuurlijk alternatief zijn voor 5 HTP. Mocht je dit gaan gebruiken, begin dan altijd met een lage dosering en bouw het langzaam op.

Het gebruik van 5 HTP in combinatie met Madopar, Carbidopa en/of Sinemet en MAOI-remmers (de meeste Parkinson-medicatie dus) kan interactie veroorzaken, zoals bijvoorbeeld hartkloppingen of de opname van Parkinson-medicatie verstoren. Bespreek het dus altijd met je neuroloog voordat je 5 HTP gaat gebruiken.

Er bestaat: frequentiedraad geladen met serotonine ter ondersteuning.